1. (a) 5237 sayılı (Yeni) T.C.K. madde 202/1: 2 yıldan 8 yıla kadar hapis.

(b) 765 sayılı T.C.K. madde 332: 3 yıldan 10 yıla kadar hapis ve 50 liradan 500 liraya

kadar ağır para cezası ( 19. madde ile 3506 ve 4421 sayılı Kanunlardaki artış oranı uygulanır).

765 sayılı Kanunun 332. maddesiyle hükümet makamlarının buyruk ve kararlarına konulan

mühürler korunmaktadır. Bunların buyruk ve kararları belgelemek, diğer kağıtların doğruluğunu ve

gerçeğe uygunluğunu onaylamak için kullanılması gerekir.

5237 sayılı Kanunun 202/l. maddesinde; bu mühürlerin Cumhurbaşkanlığı, Türkiye

Büyük Millet Meclisi Başkanlığı ve Başbakanlık mühürleri olduğu belirtilerek, duraksama ve

yanılgıya yer bırakılmamıştır.

Suçun maddi öğesi: anılan mühürleri sahte olarak üretmek veya (sahteliğini bilerek)

kullanmaktır.

Manevi öğesi: maddede sayılan yönetim katlarına ait mührü sahte olarak üretmek veya

sahte mührü kullanmak, bunları bilerek ve isteyerek gerçekleştirmek bilinç ve iradesidir.

Gerçek bir buyruk veya karar üzerine sahte mühür basılırsa bu maddedeki suç, buyruk ve

karar da sahteyse hem mühürde ve hem de resmi belgede sahtecilik suçları oluşur.

2. (a) 5237 sayılı (Yeni) T.C.K. madde 202/2: 1 yıldan 6 yıla kadar hapis.

(b) 765 sayılı T.C.K. madde 333: 1 yıldan 5 yıla kadar hapis ve 20 liradan 200 liraya kadar

ağır para cezası ( 19. madde ile 3506 ve 4421 sayılı Kanunlardaki artış oranı uygulanır).

765 sayılı Kanunun 333. maddesinin birinci fıkrası; resmi daire ve kamu kurumlarının

mühürlerinin sahte olarak üretilmesini (taklit olunmasını) veya sahteliği bilinerek kullanılmasını, ikinci

fıkrası ise; kamuya güven vermek için kullanılan onay ve belgelendirmeye özgü diğer alet, aracın

üretilmesini (taklidini) veya kullanılmasını yaptırıma bağlamıştır.

5237 sayılı Kanunun 202/2. maddesi; kamu kurum ve kuruluşları yanında kamu kurumu

niteliğindeki meslek kuruluşları tarafından kullanılan onaylayıcı veya belgeleyici mührü sahte olarak

üretmeyi ve bilerek kullanmayı suç olarak nitelendirmiştir.

765 sayılı Kanunun 333/2. maddesindeki “kamuya güven vermek için kullanılan onay ve

belgelendirmeye özgü diğer alet ve araçlar” la ilgili düzenlemeye 5237 sayıl Kanunun 202. maddesinde

değinilmemiştir. Bunlar, maddenin 2. fıkrasındaki tanım ve niteliğe uygunsa, anılan fıkra uygulanır.

Uygun değilse, öğe ve koşulları oluştuğu takdirde sahtecilik ve/veya dolandırıcılık suçlarına vücut verip

vermediği değerlendirilmelidir.

5237 sayılı Kanunun 202/2. maddesindeki suçun maddi öğesi: maddede açıklanan kurum veya

kuruluşlarca belgelemek veya onaylamak için kullanılan mührü sahte olarak üretmek veya sahteliğini

bilerek kullanmaktır.

Manevi öğe: bu mühürleri sahte olarak üretmek veya sahteliğini bilerek kullanmak bilinç ve

iradesidir.

Sahte mührün uygulandığı belge de sahteyse, hem mühür ve hem de belge sahteciliği söz

konusu olur.